* يك بخش از مسئله تامين سلامت، مسئله ورزش همگاني است كه بنده بارها توصيه كردم و باز هم توصيه مي كنم. 

* ورزش همگاني براي همه لازم است.

* نشاط، سلامت، آمادگي و حوصله كار در سايه ورزش عمومي و همگاني براي تامين مي شود 

// سخنراني در صحن مطهر رضوي (ع) - مشهد - اول فروردين 1389

  * اولويت بسيج در ورزش، رشته هاي رزمي – آمادگي جسماني – دوميداني و تيراندازي است.

* بسيجيان بايد مدال هاي قهرماني را در رشته هاي مختلف ورزشي از آن خود نمايند. ( با چفيه انداختن دور گردن يك قهرمان؛ نمي توان آن فرد را لزوماً بسيجي دانست لذا بايد ورزشكار بسيجي تربيت كرد تا به مقام قهرماني كه رسيد بسيجي به تمام معنا باشد.)

* هدف از ورزش؛ تربيت ديني و معنوي و فعاليت فرهنگي است.

* مسئولان بسيج ورزشي در كليه رده ها بايستي خود از ورزشكاران باشند.

* در امر ورزش بسيج؛ مهمترين كار «استعداديابي» است و بايد در رشته هايي كه اسلام توصيه نموده است ( شنا – تيراندازي – دوميداني ) رتبه اول جهاني را بدست آوريم. 
توضيح استعداديابي: به جاي آنكه پارتي بازي كرده و بچه هاي بالا شهر تهران كه گاه مواد نيروزا مصرف مي كنند را به تيم هاي ملي ببرند بايستي به دنبال استعدادهاي واقعي رفت نظير:
دوميداني: جواني كه در يك روستاي دور افتاده شتربان است و كيلومترها به دنبال شتر مي دود.
قايق سواري: بايد به دنبال جوان و نوجوان صياد در بوشهر رفت.
* ورزش همگاني هر محله را بايد بسيجيان آن محله با محور بسيج پيشكسوتان ميدان داري و برگزار نمايند و براي شعار و شور در ورزش صبحگاهي، از رجزهاي شبيه به دوران دفاع مقدس استفاده نمايند.

* اولويت اجراي تمام برنامه هاي ورزشي، احداث اماكن و سالن هاي ورزشي مي باشد كه با ساخت و احداث، بخش زيادي از مشكلات و معضلات ورزشي حل خواهد شد.

*با توجه به رويكرد بسيج به پايگاه محوري، در فعاليتهاي ورزشي نيز توجه به مسابقات در سطح پايگاه براي شناسايي نخبگان ورزشي ضروري است.

* با توجه به آثار ورزش هاي عشايري و رشته هاي محلي و سنتي، بايستي به اين رشته ها كه ريشه در فرهنگ ديني و اسلامي ما دارند توجه بيشتري شود مانند سواركاري، تيراندازي و دوميداني.

  * بفرموده امام علي (عليه السلام) كل خوبيها و جهاد (كلّ برٍّ و جهاد) در مقابل امر به معروف و نهي از منكر، قطره اي هستند در مقابل دريا. لذا اين فريضه عظيم بايد به صورت جدي از سوي بسيجيان انجام گيرد. اقدام سلبي كه ممكن است يك درصد از صد برخورد باشد، تكليف نيروي انتظامي است و 99% ديگر كه قطعاً هدايت خواهند شد بايستي با اقدامات ايجابي از سوي مومنين انجام گيرد.

* محور امر به معروف و نهي از منكر بايد محبت و صميميت باشد آن چنانكه امروز ما بيش از يك ميليارد مسلمان داريم كه اين خيل عظيم را مديون اخلاق نيكوي پيامبر اعظم (ص) هستيم كه آن برخورد صميمانه را با پيرزني كه هر روز بر سر مباركشان، خاكروبه و زباله مي ريخت، انجام مي دهد.

* امربه معروف و نهي از منكر در بسيج نبايد با برخورد فيزيكي توام گردد و برخورد صميمانه بسيار اثرگذار و البته سخت ودشوار است چون نياز به كار و صرف وقت دارد.

* هنر بسيج آنست كه فردي را كه نهي ـ از منكر ـ مي كنيم بتوانيم به راه راست و درست بياوريم.
(مثلاً اگر در محلي، كسي داراي مشكل اخلاقي است بايد تدبير كرد تا بهترين راه را براي اثر گذاري بر آن فرد پيدا كرد به عنوان مثال ببينيم آن فرد از چه كسي اثرپذيرتر است؟ (از پدرش يا دوستش يا معلمش يا مربي باشگاهش يا ... ) برويم از طريق آن فرد عمل كنيم. يا اينكه اگر آن فرد مشكلي دارد ابتدا مشكلش را حل كنيم و او را كمك كنيم اي بسا كه خود به خود (حتي غير مستقيم) اورا به راه صحيح بياوريم و...).

  * الگوي ما در محروميت زدايي، اهل بيت (عليم السلام) مي باشند آنان كه سه روز علي رغم آنكه روزه بوده و گرسنگي برجسم شان غالب شده است ليك افطار خود را به يتيم و فقير و مسكين (سوره انسان) انفاق مي كنند.

* الگوي ما درسازندگي وجود نازنين اميرالمؤمنين (عليه السلام) است كه در سرزمين سوزان حجاز، چاه كند. و به محض رسيدن به آب آنرا وقف مي نمايند.

* الگوي ما در توجه به محرومين؛ فاطمه زهرا (سلام الله عليها ) مي باشد كه باغ فدك را كه در آن دوران كارگاه بزرگ توليد خرما بود به فقرا انفاق كرده و حتي دانه اي را به خانه خود نمي آورند.

* الگوي پيشرفت اسلامي ـ ايراني با تأسي از اهل بيت و فرهنگ ناب آنها تحقق يافتني است. الگويي مبتني بر انفاق با محور واگذاري امور به مردم به جاي آنكه كارها را دولتي و از طريق قرارداد محوري و پولهاي هنگفت به پيمانكار، پيگيري نماييم.

* در بحث بسيج سازندگي، ما به دنبال توسعه اين حوزه هستيم.

* تلاش ما در بسيج سازندگي، استفاده از ظرفيت هاي بي شمار مردمي است. نبايد متكي به بودجه هاي دولتي بود.

* همانطور كه مردم براي برپايي مجلس عزاداري محرم و صفر و ... انفاق مي نمايند و يا خيّريني كه مسجد و حسينيه و مدرسه مي سازند بايد بسيج بتواند در حوزه سازندگي نيز، مردم متدين و خير را پاي كار آورده و براي محروميت زدايي، به روستاهاي محروم گسيل نمايد.

* جهاد سازندگي متأسفانه به خاطر كوته فكري، كج انديشي و رويكردهاي بوروكراتيك در دولت هاي قبلي؛ منحل شد و به تدبير شايسته مقام معظم رهبري (دامت بركاته) بسيج سازندگي تأسيس شد تا كماكان محرومين و رسيدگي و توجه به احوالات مستضعفين، اصلي ترين غايت مطلوب اين نظام مقدس باشد تا رفع محروميت ها و گسترش عدالت در سراسر كشور عزيزمان.

  * بسيج بايد خط شكن فعاليت هاي علمي و پژوهشي باشد.

* علوم انساني پايه پيشرفت هاي علمي باشد بويژه در حوزه مغايرت تئوري هاي علوم انساني غرب با جهان بيني اسلامي كه بسيج بايد در بومي كردن علم بر اساس آموزه هاي ديني تلاش نمايد.

* بسيج در مباحث علمي، شناسايي كننده نخبگان و مشوق آنان است.

* بسيج، نخبگان علمي و تحقيقات و پژوهش هاي آنان را به دستگاه هاي دولتي علمي و صنعتي معرفي و متصل مي كند. يقيناً بسيج، بودجه حمايت از پژوهش هاي بزرگ علمي را نداشته و به ميزان بضاعت خود حمايت مالي مي نمايد.

* پايگاه بسيج بايد محل علم و دانش باشد و بسيجياني كه رتبه هاي علمي شان بالاتر است به ديگران آموزش دهند و به لحاظ درسي به ديگر بسيجيان كمك كنند.

* اگر مي خواهيم زير يوغ استكبار نرويم و قدرت مان بالا رود ودشمن اجازه تهديد نداشته باشد بايد علم را فراگيريم. علم يكي از بزرگترين توصيه هايي است كه اسلام مكرّرا به ما تأكيد كرده و از ارزش هاي اصلي و اساسي است و به همين خاطر حكومت اسلامي تنها حكومتي است كه شرط رهبري در آن «دانشمند و عالم بودن» است، لذا رهبري عزيز ما بالاترين رتبه علمي رهبران جهان را داراست. اين اهميت علم را مي رساند فلذا بسيجيان بايد در پايگاه، فعاليت علمي نمايند.

* هركس وارد بسيج مي شود بايد به لحاظ درسي و علمي ارتقاء يابد و براي خانواده اي كه فرزندش وارد بسيج مي شود اين پيشرفت محسوس باشد تا ديگران را نيز تشويق به عضويت در بسيج كنند.

* به جاي آنكه ديگران بيايند و براي بسيج امتيازات علمي نظير كنكور و ... قايل شوند بايستي بدانند كه بسيج نيازي به اين امتيازات نداشته و با توجه به رويكرد جدي بسيج به منظور فعاليت در مباحث علمي، بسيجيان همانطور كه تا كنون خوش درخشيده اند در ادامه نيز رتبه هاي بالاي كنكور را از آن خود خواهند نمود لذا بايد نسبت به ارتقاء سطح علمي بسيجيان، تلاش و برنامه ريزي نمود.

  * اشكال اصلي فعاليت هاي فرهنگي، جزيره اي عمل كردن است لذا علي رغم آنكه كارهاي بزرگ و فاخري كه توسط دستگاه هاي مختلف صورت مي گيرد ليكن شاهد جريان سازي گسترده و اثرگذاري مطلوب نيستيم.
بنابراين بايد بسيج، محور انسجام بخشي ميان دستگاه ها و مؤسسات فرهنگي در سطح استان – شهرستان يا منطقه و محله خود باشد. جلسات مستمري را بصورت ماهانه ( كمتر و يا بيشتر ) با نخبگان فرهنگي ( حقيقي و حقوقي ) برگزار كرده و مشكلات و راه حل و راهكارها را بررسي و با همكاري يكديگر عملياتي نمايد. ( وحدت در فعاليت ها بويژه فعاليت هاي فرهنگي اساس كار است )

* يكي از موضوعات جلسات مشترك دستگاه ها و مؤسسات فعال فرهنگي در هر استان يا شهرستان و .... ضمن تبادل نظرات؛ در جريان قرار دادن برنامه هاي فرهنگي هر دستگاه به ديگر نهاد ها مي باشد. (گزارش دادن)

* در جلسات مشترك فرهنگي؛ بايد حول اين مسائل صحبت نمود و از صحبت هاي سياسي و جناح بندي هاي معمول پرهيز كرد تا جلسات تداوم يابد. (بايد اصلي ترين بحث مشكلات فرهنگي آن منطقه باشد تا با تدبير نخبگان، حل و فصل شده و اصالت فرهنگي ارتقاء يابد.)

* در كار فرهنگي نبايد دنبال سوداگري بود متأسفانه كج سليقگي هايي همچون انحصاري كردن توليدات فرهنگي، گذاشتن رمز و قفل بر لوح فشرده و ... موجب گرديده نتوانيم توليدات فرهنگي مان را حتي نظير تفسير قرآن كريم و ادعيه در جامعه توزيع كنيم چون به دنبال درآمدزايي و سودگرايي هستيم در حالي كه دشمن در كارهاي فرهنگي، يارانه مي پردازد. لذا شاهد هستيم كه محصولات مبتذل آنها به نازلترين قيمت در ميان نوجوانان و جوانان عرضه مي گردد.

* بسيجيان عزيزي كه كار فرهنگي مي كنند بايد كار نظامي را هم آموزش ببينند. اسلام، انسان هاي تك بعدي را نمي خواهد.

* براي جلسات فرهنگي حتماً بايد دستور كار از قبل وجود داشته باشد به عنوان مثال يك جلسه پيرامون نونهالان، جلسه اي ويژه جذب جوانان، جلسه اي با موضوع راهيان نور و.... در عين حال هماهنگي در كارهاي فرهنگي مانند هماهنگي در كارهاي ديگر معمول اداري نيست بلكه خيلي از هماهنگي ها ميان دستگاه ها و متوليان فرهنگي مي تواند حتي تلفني هم صورت گيرد.

* در كار فرهنگي بايد يك صدا و آهنگ در تمام دستگاه ها و نهادهاي دولتي و مردمي وجود داشته و همگي بايد ظرفيت هايمان را براي تبليغ يك موضوع بكار گيريم. (در يك موضوع خاص: هم وزارت ارشاد پيرامون آن موضوع تئاتر و فيلم بسازد / هم بسيج آنرا در پايگاه ترويج دهد/ هم آموزش و پرورش در كلاس ها درباره آن صحبت كند / هم استاد دانشگاه ما به آن بحث توجه كند / هم صدا و سيما در اخبار و گزارش، آن واقعه را تشريح كند و.... در صورتي كه همه دسته جمعي به آن موضوع بپردازيم يقيناً پيروزيم).

* در مباحث فرهنگي، موضوع «نونهالان» بسيار مهم و حائز اهميت است و دشمن بويژه صهيونيسم دريونسكو و ... در خصوص نونهالان فعاليت هاي برنامه ريزي شده دارد، با راه اندازي مهد كودك ها و....

* بايد در انتخاب مربيان و سرمربيان به دنبال افراد توانمند، خوش اخلاق، تحصيلكرده، اهل مطالعه و..... گشته و با دقت و ظرافت انتخاب شود.

* حلقه صالحين محل تربيت ديني است كه بايد براي لحظه لحظه آن برنامه ريزي گردد.

* در حلقه هاي صالحين نياز نيست به صحبت هاي اين و آن پرداخته شود بلكه بايد فرمايش ولايت و سخنراني هاي حضرت آقا در آن هفته محور قرار گيرد. ولايت منبع فياض و چكيده تمام ارزش هاي اسلامي است.

* در حلقه هاي صالحين بايستي چنان بصيرت بخشي و معرفت افزايي نمود كه موضع گيري ها و صحبت هاي اين جناح و آن جناح هيچ تأثيري بر بسيجيان نداشته باشد.

* براي يك فرمانده دسته كه قرار است مسئول 20 نفر باشد چهار سال آموزش مي گذاريم اما يك مسئول بسيج كه قرار است با چندين هزار نفر از مردم مواجه گردد و تمام شئون فرهنگي، اجتماعي، علمي ، ورزشي و...، با افراد مختلف مواجه است، قطعاً بايد آموزش هاي فراواني را داشته باشيم و آموزش هاي طولاني مدت و همچنين دوره هاي كافي.

بسيجي بودن يك ارزش و آمادگي براي دفاع از حق- حق شناسي و حق پرستي و پاسداري و صيانت از حق است؛ مي توان مفهوم بسيج را با مفاهيمي مانند: انصار و مهاجران، اصحاب امام زمان(عج)، ياران حق، مرزبانان توحيد، شيفتگان خدمت، تشنگان ولايت، پاسداران عدالت، جنود الهي و حزب خدا و منتظران ولي الله و رهروان خميني كبير(رض) تطابق داد و از ايشان به بزرگي و بزرگواري و كرامت ياد كرد. در اين مقاله به گوشه هايي از صفات منتظران راستين ولي عصر ارواحنا فداه اشاره شده كه مي توان تبلور صفات ياد شده را در بسيجيان جستجو كرد و انتظار مي رود تا بسيجيان با اخلاص اردوگاه خميني كبير(رض) با توكل بر خداوند و تلاش صادقانه تجلي صفات ياران مهدي(عج) را نويد بدهند و ياد آن بزرگوار را در دلها و جانها زنده كنند و الگوئي براي نسل امروز و نسلهاي آينده باشند مطلب را با هم از نظر مي گذرانيم. 

با تأكيد مقام معظم رهبري بر اهميت محور اتحاد ملي ، هر يك از نهادهاي عمومي بايد سهم خود را در اين خصوص به عمل آورند. به نظر مي رسد نيروي مقاومت بسيج به دليل خصيصه عمومي بودن بستر و موضوع كاركردهاي آن، بيش از هر نهاد ديگري مي تواند در اين حوزه نقش آفريني كند. در اين مقاله، با تكيه بر تحليل حقوقي نحوه شكل گيري و تعميق همبستگي، وفاق و اتحاد ملي را به ويژه با بهره گيري از عناصر حقوقي دخيل در آن و نقش بسيج در اين رابطه تحليل خواهيم كرد.